Dinsdag 14 dec, wat een dag. Buiten is het super ongezellig druilerig schijtweer dus zit ik weer een hele dag binnen. Van het nieuws word ik ook niet bepaald vrolijk, dat gaat van de rechtszaak tegen Thierry Baudet naar de beschuldigingen aan het adres van Borsato naar de leeg geveegde agenda 2022 van André Hazes, om maar even wat te noemen. Echt mega interessant allemaal… In de opmars naar nieuwe strengere maatregelen naast de avond lockdown die nu al van kracht is, wordt gedurende de dag duidelijk dat de basisscholen volgende week al hun kerstvakantie moeten inluiden. Ik app alvast wat mensen dat ik beschikbaar ben voor eventuele opvang van kinderen, laat het meteen ook even aan de overburen weten, zij hebben twee kids op de basisschool. Eigenlijk is het een verkapte ‘Hallo mensen, ik verveel mij!!’-noodkreet. Wat is het dan fijn als vriendlief thuiskomt zodat ik eindelijk weer iemand heb om tegenaan te kletsen. Die vervolgens gek wordt van mijn geklets, en liever een uur naast Lilly-Sofie zit als hij haar naar bed brengt. Die avond werd me duidelijk hoezeer een tweede kind je relatie onder druk kan zetten… Of zou het puur aan mijn verlof liggen dat ik er zo een ongezellig mens van word? In elk geval kijkt hij ook uit naar het moment dat ik weer aan het werk ga… Het toeval wilde dat ik de volgende dag had afgesproken even op mijn werk langs te komen met Rosie-Lynn. Maar eerst stond de kijk-dansles van Lilly-Sofie op de planning, in het kinderkookcafé in het Vondelpark. Normaliter is dat papa’s programma op de woensdag, mama was dan ook nog nooit mee geweest naar de dansles. Nu ik verlof heb kon ik eindelijk een keer zelf mee, en dit keer was het een speciale kijkles voor ouders, en tevens de afsluiting van het lesblok. Daarna dus door naar mijn werk met Rosie-Lynn, dan hadden we om 13u nog een rondleiding op een basisschool, en stond er daarna nog een bezoek aan mijn schoonouders op de planning… Waar ik me op dinsdag dus nog opgesloten voelde tussen 4 muren, had ik op woensdag ineens een hels programma voor de boeg! We besloten de -inmiddels opgeknapte- bakfiets in te zetten en ik nam Rosie-Lynn mee in de draagzak. Halverwege (nou eerder op een derde van de route) onze tocht naar het kinderkookcafé wisselde ik al de bakfiets in voor de gewone fiets, want fietsen met een baby in de draagzak en een flinke peuter in de bakfiets zonder elektrische ondersteuning als je net bevallen bent, bleek toch een iets te heftige opgave. De kijkles was een feestje om te zien, Lilly-Sofie liet onder leiding van de dansjuf vol trots haar mama zien wat ze deze periode allemaal geleerd had. Ik had ondertussen Rosie-Lynn op schoot , tot het net iets te warm werd op mijn schoot…. De geur was onmiskenbaar; hoogste tijd dat je naar papa gaat die in het café aan de koffie zat 😈 ! Daarna door naar de school waar ik werk, waarna vriendlief met Lilly-Sofie even langs mijn moeder ging zodat die even op haar kon passen en hij naar de rondleiding kon gaan. Rond een uur of 3 in de middag zagen we elkaar dan weer bij mijn moeder thuis, waar we tot de conclusie kwamen dat de rest van de planning die dag in het water viel. Twee slapende meiden en uitgeputte ouders op de bank, het was wel even goed zo! Ik merkte wel dat het me goed deed om er even uit te zijn. Daar word ik echt een leuker mens van!
MommyLifeAmsterdam 