Dag 23 – camera, middagdutje, intakegesprek kraamzorg

Eerste halte vanochtend was de Mediamarkt. Met een kleine op komst stond een fotocamera bovenaan ons wensenlijstje. We hadden mijn vader de fotograaf uitgenodigd om ons als expert bij te staan in het maken van een goede keuze. Doel was een goede spiegelreflex fotocamera. Eenmaal in de mediamarkt liet deskundig advies van een medewerker ‘even’ op zich wachten. Blijkbaar was het laat geworden gisteravond, want meneer had zich verslapen. Na ruim 40 minuten wachten kon hij ons dan eindelijk helpen. Omdat we in tegenstelling tot mijn vader nog leek zijn op dit gebied en het meer voor hobbymatig gebruik is, kozen we uiteindelijk voor een instapmodel Canon camera. Verheugd met ons nieuwe speelgoed stapten we naar buiten. De komende weken hebben we nog genoeg tijd om wegwijs te worden ermee en ons van advies te dienen in het gebruik ervan. Na het mediamarkt bezoek volgde een korte stop bij de Starbucks voor een verkoelend koffietje, om daarna weer huiswaarts te keren. Het huis moest aan kant, opgeruimd en schoongemaakt worden voordat… de kraamverzorgster op de stoep stond!! Want jawel, zij was zo lief en bereid om op zondagmiddag bij ons de intake te komen doen. Gelukkig was het huis ruim op tijd aan kant en was er zelfs nog tijd over voor een middagtukkie voordat ze kwam. Maar niet voor de zwangere zoals je zou denken… nee, vriendlief ging even knock-out! Is ook vermoeiend hoor, samenleven met een hoogzwangere vriendin, ik begrijp dat wel 😝😇. Natuurlijk werd dat moment even vastgelegd, helaas nog niet met de nieuwe camera want die hadden we nog niet uitgepakt. Het bezoek van de kraamverzorgster was erg fijn, we zijn weer heel wat wijzer geworden en het klikte gelukkig goed. Ze vond dat we een heerlijk huis hadden en alles zag er prima uit volgens haar. Toch fijn om te weten! Ze is een spontaan persoon, die over veel dingen hetzelfde denkt als wij, daar konden we wel wat mee. Gek om haar nu pas weer te gaan zien als Marietje er is… Dan zijn we al papa en mama! Dat deed me wel beseffen dat ik wellicht qua spulletjes alles wel klaar heb staan, maar mentaal me nog wel wat beter voor mag bereiden op wat er komen gaat… Bovendien waren we 1 belangrijk ding nog even vergeten, namelijk om samen naar het gemeentehuis te gaan om de ongeboren vrucht te erkennen zodat vriendlief straks de geboorte kan aangeven zonder mijn bijzijn. Ook niet geheel onbelangrijk… Nadat de kraamverzorgster vertrok hebben we meteen digitaal een afspraak gemaakt daarvoor! De intake had toch wat langer geduurd dan ik had gedacht en toch ook best wat energie gekost stiekem. Ik stortte me daarna op de bank voor mijn welverdiende avondsiësta, terwijl vriendlief nog even een rondje ging hardlopen. Bij zijn terugkomst had ik lekker een uur geslapen, maar mijn buik voelde nog steeds erg gespannen aan. We besloten het onszelf makkelijk te maken door pasta te bestellen, want Marietje had toch ook wel trek inmiddels. De rest van de avond bleef mijn buik nog opgeblazen, eigenlijk ook niet zo gek als je bedenkt dat gisteren best een drukke dag was geweest en we pas om 01.30 uur sliepen… Dus besloot ik vanavond lekker vroeg onder de wol te gaan.