Dag 24 – weekje op familievakantie

Na heerlijk uitgeslapen te hebben ging de deurbel net toen ik natuurlijk onder de douche stond… Zul je altijd zien.. Het was de pakjesdienst die een pakje voor Marietje had. Voor wie nog twijfelde; Marietje is niet haar echte naam en zal het ook niet worden. Hoe ze wél gaat heten, dat verklappen we pas na de geboorte, maar dit pakje moeten we tot die tijd goed verstoppen.. Net als het geboortekaartje dat nu in de maak is uiteraard. Dat vind ik wel lastig hoor, om nog zo lang met zo’n groot geheim rond te lopen! Vandaag begint dan eindelijk mijn echte vakantie, dat wil zeggen geen vliegreis maar een weekje met familie in een huisje bij het Veluwemeer. Onderweg ernaartoe kwam de regen met bakken uit de hemel, dat voorspelde niet veel goeds.. Zoals ik afgelopen vrijdag me enorm druk had gemaakt om de falende kraamzorg, waarbij ik mijn frustratie niet bepaald onder stoelen of banken schoof maar vrij direct bij de betreffende personen wist neer te leggen, zo werden ook vandaag mijn zwangerschapshormonen danig op de proef gesteld. Ik had het verblijf helemaal geregeld en geboekt vantevoren dus ging ik ook zelf met de reserveringsbevestiging richting de receptie om de sleutel op te halen. Toen dat niet meteen heel soepel verliep omdat ik op het laatste moment nog een handdoekenpakket had besteld en niet op tijd had betaald, werd het personeel erg overdonderd door mijn reactie. Zij volgden natuurlijk ook gewoon de regels van het park en wisten niet zo goed hoe ze moesten reageren op mijn stellige houding dat ik wel betaald had en gewoon de sleutel wilde. Uiteindelijk kreeg ik de sleutel en liep het met een sisser af, maar het kreeg nog wel een staartje. Blijkbaar had ik het zó bont gemaakt, dat de manager na het zien van de camerabeelden in de receptie savonds bij ons huisje langskwam, om te melden dat we morgen onze excuses moesten komen maken bij de meisjes van de receptie voor de toon die ik had gebruikt. Ik kon me niet herinneren dat ik als een viswijf tekeer was gegaan, maar goed ik was niet blij en het was erg druk in de receptie, er stonden veel mensen op dat moment dus wellicht kwam het wat dreigend op ze over en raakten ze behoorlijk in de stress door mij. Dat kon ik me wel goed voorstellen… Ik zal de meiden morgen in elk geval even geruststellen dat ik geen kenau ben die ze het leven zuur wil maken. Zo is het toch een enerverend dagje geworden, waar ik vooraf nog bang was dat ik niks spannends te melden zou hebben na vandaag! Het huisje bevalt overigens supergoed, heerlijk om hier een weekje met familie te zijn. Ik had natuurlijk al wel vakantie, maar dit voelt pas echt als vakantie, lekker even er tussenuit te zijn.