Drie maanden mama!!

De was en het huishouden zijn nog steeds een grote uitdaging terwijl die kleine meid overdag lekker alle aandacht opeist. Net als je denkt hèhè ze slaapt, wordt ze wakker; ‘au mama ik moet scheten laten maar dat doet zo pijn en dat vind ik niet fijn wil je even mijn buikje aaien?’ Geduldig als ik ben 😇 help ik haar het leed verzachten dat scheetjes laten heet, ondertussen genietend van het aroma dat daaruit voortkomt. Tot ze weer haar oogjes sluit en ik haar voorzichtig in haar bedje leg. Zodra haar hoofd het matrasje raakt, schieten haar kijkers meteen weer wijd open. ‘Maar mama, wat doe je nu, ik wil helemaal niet alleen in dit grote bed liggen maar lag net zo lekker warm op je schoot!!’ Geduldig als ik ben houd ik met een hand haar handje vast en leg de andere op haar buikje. Ik antwoord met de volgende twee zinnen die ik als een mantra blijf herhalen dwars door haar gebrul heen; ‘ik ben bij je, ga maar lekker slapen!’ Tot ze na zo’n 20 minuten (jaja een volhoudertje!) in een diepe slaap wegzakt. Zo, nu kan de vaatwasser worden uitgeruimd! Of kan ik even douchen of ontbijten. Waar ze zich na een half uurtje weer meldt; ‘mama waar was je nou ik lag hier helemaal alleen! Ik begin toch eigenlijk ook wel weer trek te krijgen.. of eigenlijk wil ik NU DRINKEN!!’ Waarna het hele feest weer van voor af aan begint. Ik merk dat ik dat wel het zwaarst vind; dat zo’n lief klein meisje de hele dag loopt te bepalen wat ik moet doen. Blijkbaar laat ik me normaliter niet graag vertellen wat ik moet doen 🙈 en kom ik hierin mijzelf dus behoorlijk tegen. De tijd die ik cadeau krijg als ze plotseling toch iets langer slaapt, neem ik vervolgens met twee handen aan om even lekker te ontspannen. Voorheen ging ik dan graag de deur uit om de stad in te gaan, nu ben ik natuurlijk aan huis gekluisterd. Gelukkig biedt het walhalla van het internetshoppen daar de oplossing voor.. Met als gevolg dat het hier iedere dag wel sinterklaas lijkt en de leveringsproblemen van de pakketdiensten vermoedelijk deels door mij veroorzaakt worden🙈. Voordeel is dan wel weer dat het Lilly-Sofie werkelijk aan niets ontbreekt 😝 Of eigenlijk toch wel. Zo wilde ik een fotoboek maken van deze bijzondere tijd en ligt haar vloerkleed nog altijd in de kast als haakproject. Ook zou vriendlief nog haar gordijntjes maken. En überhaupt was ik voor de komst van Lilly-Sofie in de veronderstelling dat ik in deze zee aan vrije tijd die verlof heet, aan de gang kon gaan met legio andere activiteiten die nog als dromen in de kast liggen. De realiteit is dat ik dus vrijwel nergens aan toe kom en zodra ik de tijd wel vind, die nodig heb om even goed voor mezelf te zorgen. Dat maakt dan wel dat ik langzaam uitkijk naar de periode dat ik weer aan het werk ga. Natuurlijk zal het dan wel even lastig zijn om mijn lieve kleine meid te moeten missen, maar toch denk ik dat het ook wel weer verfrissend zal zijn, dat ik weer de regie heb over hoe mijn dag eruit ziet op die dagen dat ik werk. Buiten dat staat in elk geval vast dat het ook nog eens heel goed voor mijn portemonnee is!! Ondertussen kun je natuurlijk dat kleine wezentje niks kwalijk nemen en alleen maar verliefd aankijken als ze met haar slaperige oogjes naar je kijkt vanuit de box zoals hier op de foto 🥰 Het is een grote schat, dat kleine draakje van mij!