Het is nu dag 3 van het werkende leven van deze kersverse moeder. 🤯🥴😴 is ongeveer mijn huidige state of mind. Na een heerlijke vakantie zijn inmiddels twee koffers uitgepakt, mijn eigen koffer ligt nog te wachten tot er iemand is die de vakantie kleding opruimt. Ik heb heimwee naar die vakantie en het idee dat mijn koffer alvast is ingepakt is nog te fijn om afscheid van te nemen. Ondertussen schreeuwt de was om aandacht, moet er nodig weer eens het een en ander worden schoongemaakt en gestofzuigd, en slingert er overal vanalles rond. Welkom in het leven van een werkende moeder! Waar ik vooraf tijdens mijn verlof dacht dat het werkende leven mij de nodige structuur zou geven, is daar dus nog weinig van terug te zien als je mijn huis binnenstapt. Na het werk vind je mij vooral slapend op de bank, van koken is nog helemaal geen sprake. Vandaag was het mijn beurt om Lilly-Sofie op te halen van de kinderopvang. Ze is dinsdag gestart en tot nu toe steeds door vriendlief gehaald en gebracht. Op de opvang bleek dat een uitzonderlijk fenomeen, dat de vader dat doet en niet de moeder. En dat in hartje Amsterdam!! Ze wennen er maar aan, was mijn reactie toen ik dat hoorde. Vandaag haalde ik haar dus op, ik trof haar heerlijk slapend aan. Mijn eerste gedachte was; lekker laten slapen, laat me maar weten als ze wakker is! Maar dat was natuurlijk niet helemaal de bedoeling. Ok, hoe krijg ik haar nu in de kinderwagen zonder dat ze wakker wordt… dat lukte natuurlijk niet. Ondertussen goochelde ik met lege flesjes die mee naar huis moesten en uit mijn handen vielen en moest ik nog een flesje gekolfde melk achterlaten. Ook dat flesje was na het kolven uit mijn handen geglipt op mijn werk, oh ik ben toch zo ontzettend handig daarmee… ik voelde me echt een kluns. Ik besloot haar nog even de borst te geven nu ze toch wakker was en lag vervolgens zelf bijna te slapen in de heerlijk comfortabele stoel die in de ruimte stond tussen de baby’s. De leidsters vertelden me vol passie hoe haar dag geweest was, ik heb maar de helft onthouden. Daarna was het even stoeien met de kinderwagen en alle tassen die ik bij me had, en konden we op huis aan. Stuntelend met kinderwagen tassen en deuren openhouden verliet ik het pand. Eenmaal thuis bleek ik haar knuffel en mutsje te zijn vergeten. Wat een loedermoeder ben ik ook! Een begrip dat ik nooit eerder gehoord had maar volgens mij best treffend mijn moederlijke kwaliteiten omschrijft. Lilly-Sofie ligt inmiddels heerlijk te slapen in haar bedje en ik lig op de bank. Ik ga echt zo koken hoor maar doe éven mijn ogen dicht!
MommyLifeAmsterdam 