Olifantje in het bos, laat je mama toch niet los.. ongelofelijk hoe snel ze het afgelopen jaar is gaan praten en liedjes kan onthouden en zingen. Regelmatig komt Roodkapje aan ons voorbijgelopen compleet met mandje in haar handen terwijl ze zingt dat ze koekjes brengt, heerlijk om te zien! Een paar weken geleden zaten we samen boekje te lezen toen het woord olifant ineens ook symbool kwam te staan voor een nieuw concept; grapjes maken! Het was een dierenboekje en terwijl ze druk bezig was om alle dieren te benoemen die ze zag, zei ze ineens olifant bij de giraf; per ongeluk. Toen ze mijn reactie daarop zag; ‘neeeee joh dat is toch geen olifantje!!’, moest ze zo hard lachen dat ze ineens leerde hoe je grapjes kon maken; zo ging ze bij andere dingen ook ineens heel hard olifantje! roepen zodat ik steeds weer zou roepen ‘neeeee joh…!’ Eerst nog alleen bij andere dieren in het boekje, maar later ging ze het ook bij andere grapjes toepassen; ‘Mama ik heb gepoept! Olifantje!’ En dan weer heel hard lachen. Het is een vrolijke tante met gevoel voor humor die ons dagelijks van de ene verbazing in de andere laat vallen. Vandaag (bijna 23 maanden) ((na 24 stop ik met maanden tellen, beloofd!)) begon ze zich ineens helemaal zelf uit te kleden om in bad te gaan! Ook is er ineens sprake van wederkerigheid en kunnen we dus echte gesprekken met haar voeren, zo kwam ze vanochtend naar ons toe gelopen toen we haar riepen en onderweg antwoordde ze met ‘ja, wat is er?’ Nou mijn mond viel echt open. Dag baby, dag dreumes, hallo peuter!