Om het heuglijke feit te vieren dat ons tweede prinsesje nu al 40 weken in mijn buik huist, en nog altijd geen aanstalten maakt om eruit te komen (😥), zijn we vandaag op pad gegaan naar Amstelveen. Daar hebben we genoten van een heerlijke lunch (serieus, die twee kroketten met brood smaakten hemels!) en ons meisje heeft genoten van haar tosti. Ze is bepaald geen vegetariër want juist de ham werd van het laatste korstje brood geplukt en opgegeten. Wij genoten op onze beurt weer van haar legendarische uitspraken. Wat een ontzettende wijsneus is ze toch. Zo vertelde haar vader dat we even naar de Etos moesten om vitamientjes te kopen. Een half uurtje later lopen we de Etos binnen en horen we haar vanuit de buggy roepen ‘ZIJN WE NU IN DE ETOS MAMA?’ 🙈🙈🙈 Zo goed als ze inmiddels praat, zo legt ze niet zomaar met iedereen makkelijk contact. Zo waren we vandaag even in een idioot dure kinderkledingzaak, waar de verkoopster heel overdreven haar ging begroeten. Nou dan duikt ze dus meteen weg, hoe goed bedoeld ook van de verkoopster. Wijs als ze is, wilde ze nog wel even van zich laten horen, daar koos ze het volgende moment voor; toen we weer naar buiten liepen (met die prijzen hadden we het gauw gezien), riep ze de verkoopster na; ‘WE HEBBEN HET GEZIEN!’ 🙈🙈🙈 Ze lijkt echt een voelspriet te hebben voor authentieke communicatie, zodra iemand wat overdreven aandacht gaat vragen bij haar dan haakt ze af. Andersom kan ze hele verhalen afsteken bij een onbekend persoon die haar niet overlaadt met overdreven uitlatingen. Dan voelt ze zich vrij, dat is mooi om te zien. Na de lunch en het bezoek aan de winkeltjes kon ze zich dan eindelijk uitleven in de speeltuin. Vriendlief bleef even bij haar zodat ik nog een paar sloffen kon scoren, zo werd het ook nog een nuttig uitje. Ze had de grootste lol in het kleine speeltuintje, tot ze er letterlijk bij neerviel (ze struikelde). Ontroostbaar was ze, de schrik en vermoeidheid speelden ook een rol maar oh mama het doet ook pijn!! Het is het kleinste schaafwondje dat ik ooit heb gezien maar een aantal uren later toen we weer thuis waren moest de knie toch echt behandeld worden met een pleister.. Het is een echt prinsesje! Eenmaal thuis ben ik op de bank ingestort, vandaag heb ik in elk geval weer genoeg beweging gehad! Als dat niet leidt tot enige ontsluiting of verdere indaling weet ik het ook niet meer… De verse ananas is inmiddels ook in huis gehaald, dat wordt morgen het volgende experiment. I keep you posted!
MommyLifeAmsterdam 