Dag 34 – Turbobevalling en spannende les

Vanochtend les 5, de éénnalaatste les van de zwangerschapscursus. Volgende week mag ook vriendlief mee en dan zijn we er écht helemaal klaar voor. In de tussentijd nog een vluchtkoffer klaarmaken, nog de laatste dingetjes in huis halen en het wiegje aan ons bed vastmaken. Nee, nu ik er zo over nadenk mag Marietje nog wel een paar weekjes blijven zitten! Gelukkig zit ze nog vrij hoog in mijn buik dus hoef ik me geen zorgen te maken dat ik onderweg naar de zwangerschapscursus op de fiets ineens weeën zou krijgen ofzo. Ik zeg maar wat… laat dat nou precies zijn wat een medecursist vanochtend dus wél overkwam!! Voor ik vertrok meldde zich nog een ander meisje dat ze niet zou komen omdat ze thuis weeën had. Dat was dan nummer twee na de vorige die afgelopen zondag plots was bevallen! Nummer drie volgde dus bij aankomst, ze dacht nog dat het maar oefenweeën zouden zijn toen ze op de fiets was, maar niets bleek minder waar. Het is haar tweede zwangerschap, nu gaan die over het algemeen vaak vlotter dan de eerste. Maar dat ze drie uur later al haar dochter in haar handen zou hebben, had op dat moment nog niemand gedacht! Wat een turbobevalling!! Ze sloeg de les over en liet zich ophalen door haar vriend. Amper drie uur later was die kleine van haar er dus al!! Zo’n bevalling willen we allemaal wel… Van nummer twee hebben we nog niets gehoord dus dat blijft nog even spannend. De les zelf bleek ook best spannend met al die vervroegde bevallingen ineens, daar bovenop kreeg de cursusleidster zelf ook nog eens slecht nieuws. Ze werd tijdens de les gebeld door haar zoon, die vertelde dat haar man ineens in het ziekenhuis was opgenomen met een lichte tia… Het ging gelukkig goed met hem maar dat was natuurlijk flink schrikken. Ze wilde onze les eerst nog afmaken, maar we hebben haar naar het ziekenhuis gestuurd en sloten zelf onze les af met een welverdiend kopje koffie. Zo zie je maar, je kan je nog zo goed voorbereiden op de perfecte of ideale bevalling, maar uiteindelijk weet je toch nooit hoe het loopt in het leven, het blijft één grote verrassing en je zal moeten vertrouwen op je lijf… Ik stelde me zo voor dat het vluchtkoffertje van degene met de turbobevalling vanochtend nog staat te zwaaien bij de voordeur terwijl zij dus al bevallen is inmiddels.. De rest van de dag ben ik maar eens begonnen met het maken van een lijstje wat er nog moet gebeuren voor ons Marietje zich aandient. Ik tikte een mooie design luieremmer op de kop via marktplaats en ging maar eens kijken wat ik nog nodig had van de Prenatal, daar was ik deze hele zwangerschap nog niet 1 keer binnengeweest. Voor kleine dingen als een badthermometer was dat toch een nuttig uitje. Verder kon ik concluderen dat ik de meeste aankopen nu toch wel gedaan heb, wat bijna jammer voelt. In huis moet er nog wel een en ander nog gebeuren aan opruim- en schoonmaakwerkzaamheden. Helaas ben ik niet zo’n huismus dus stel ik dat steeds uit tot het de hoogste prioriteit krijgt.. Iets zegt me dat dat niet lang meer duurt 😬