Verlof #2, dag 7. Een krokoworm en een sumopak

Dat binnenzitten beviel me gisteren wel. Vandaag heb ik dat dus nog maar een dagje volgehouden. Vriendlief was zo lief om ons meisje naar de opvang te brengen, voor hij naar zijn werk ging. Zo kon ik nog even mijn rust pakken. De nachten zijn namelijk nogal een uitdaging aan het worden. Om het even uit te tekenen; dan lig je met je sumopak aan in je bed te knuffelen met de krokoworm, waarbij je om de paar uur op je andere zij gaat liggen als een soort worst die op de barbecue ligt te braden. De krokoworm refereert in dit geval aan een lang zwangerschapskussen, een soort lange drol waar je mee ligt te knuffelen om je benen wat te ontlasten. Lilly-Sofie noemt een drol namelijk een ‘krokoworm’. Haar sport is het de laatste tijd om een zo lang mogelijke ‘krokoworm’ in de wc te droppen 😅 De benaming komt volgens mij bij Peppa Big vandaan. Ik kan het helaas niet meer checken want inmiddels is Beertje Bruin haar favoriet op de iPad. Ik kijk nu al uit naar haar volgende favoriet 🥴… Vandaag kwam oma (mijn moeder) langs met alle gewassen babykleertjes, dekentjes, lakentjes etc, om gezellig samen in te ruimen. Het wiegje is opgemaakt en de commode ingeruimd, ze kan nu echt komen! Daarna haalde ze Lilly-Sofie op van de opvang en konden we samen nog even haar verjaardag vieren met een taartje. Dat had ik ons peutertje beloofd, nadat ze nogal beteuterd was dat ze gisteren niet naar oma’s feestje kon. Gezellig kletsend met oma kwam ze thuis en genoot van haar taartje. Met nog wat cadeautjes was het feestje compleet, waarna oma weer vertrok. Lilly-Sofie ging papa vervolgens helpen met koken, dat is sinds kort weer iets nieuws. Opeten doet ze het nog niet, maar ze vindt het superleuk om ons te helpen met koken. Mijn buik is de hele dag al wat hard en gespannen merk ik, fysiek is het dit keer echt zwaarder dan toen ik zwanger was van Lilly-Sofie. Toen werd ik met 38 weken zwangerschap overvallen door gebroken vliezen, zat ik met mijn hoofd nog helemaal niet bij bevallen en voelde me nog super fit. Dit keer is dat heel anders; sinds een dag of drie voelt het of ik rondloop in een sumoworstelpak, en er dus ook in slaap, tel ik de dagen af tot er iets van een bevalling in aantocht is, terwijl ik morgen pas 38 weken zwanger ben. Kennelijk zorgt dat voor wat spanning in huis die Lilly-Sofie oppikt, zo moest ze vanavond vanuit het niks gewoon even huilen. Zij ziet natuurlijk ook dat we ons voorbereiden op de komst van haar zusje en we nemen haar er ook zoveel mogelijk in mee, dat is dan voor zo’n peuter toch best spannend allemaal… hopelijk mag het sumopak snel uit en kunnen we gaan genieten van het kleine hummeltje dat al zo lang in mijn buik woont!!