Morgen toch maar eens een verse ananas kopen… Ze maakt nog altijd geen aanstalten om naar buiten te komen. Lilly-Sofie heeft de hele nacht gelukkig heerlijk als een roosje doorgeslapen, en was alweer iets opgeknapt vandaag. Ik vond haar nog wel wat koortsig af en toe, dus we hebben haar vandaag lekker thuis laten spelen de hele dag. In de middag stuurde ik vriendlief met mijn moeder samen op pad voor een schoenenkast voor in ons halletje, terwijl ons meisje haar siësta op de bank hield. Hoewel ik in mijn situatie nu eigenlijk alleen nog kan delegeren, kon ik het toch niet laten om zelf ook de handen uit de mouwen te steken en de was onder mijn hoede te nemen. Ik had vandaag echt even een broertje dood aan ‘op de bank zitten’. Zodra vriendlief en mijn moeder met kast thuiskwamen, greep ik dan ook mijn kans om ook even naar buiten te kunnen. Nu we zoveel tijd over hebben zijn we lekker aan het opruimen thuis, we hebben nog een gigantische speelgoedauto staan die we willen doneren aan de buurtspeeltuin. Dus dat werd mijn doel; een wandeling naar de buurtspeeltuin om even te kijken hoe ik met de beheerders van die speeltuin in contact kan komen. Dat is een wandeling van normaliter zo’n 5-10 minuutjes. Nu kwam ik onderweg nog een buurman tegen waar ik even mee in gesprek raakte, en ben ik na de buurtspeeltuin ook nog even doorgelopen (weer zo’n 5-10 minuutjes loopafstand normaliter) naar de supermarkt om wat te eten te halen voor vanavond. Een uur later was ik thuis. Het lopen is echt een onderneming maar het verbaasde me dat ik, nadat ik thuiskwam, niet instortte op de bank. Dat viel me nog reuze mee! Wie weet heb ik morgen weer nodig om bij te komen van deze wandeling, in elk geval heeft het niet geresulteerd in gebroken vliezen of gerommel of beginnende weeën. Dus morgen gooi ik het over een andere boeg en laat ik vriendlief een verse ananas in huis halen! Dat delegeren bevalt me wel, daar kan ik nu natuurlijk nog even van profiteren…
MommyLifeAmsterdam 