De dag begon relaxed; Lilly-Sofie naar de opvang en ik nog even terug het bed in na het ontbijt. Heerlijk uitgeslapen! In de middag had ik ineens veel trek, dus uitgebreid geluncht. Mijn buik voelt inmiddels zo gigantisch dat hij niet eens meer lijkt te kunnen groeien. In plaats daarvan word ik meer en meer een hangbuikzwijntje, hij lijkt ook wat lager te hangen. Of het is wishfull thinking, feit is in elk geval dat ik vandaag zuchtend en steunend doorgekomen ben. Ondanks het feit dat ik niet echt klachten heb, wordt het nu fysiek en mentaal toch echt wel zwaar. Ik begin het nu toch wel flink beu te zijn, ook omdat je inmiddels dat kleine baby’tje gewoon vast wil kunnen houden en wil kunnen knuffelen! We waren voor de verandering nog even de Ikea in gewandeld, dat uitje begint inmiddels meer op een soort bezigheidstherapie te lijken. Dit keer werd ik bij de uitgang uitgezwaaid door twee vrouwelijke medewerkers die me aankeken en zich naar elkaar verwonderden over mijn dikke buik; ‘wauw wat een dikke buik maar nee die is toch niet echt, daar kunnen zo twee gele ballen onder zitten!’ Nou dat klonk dus meer alsof ik een soort attractie was. Het was toch vriendelijker geweest als ze iets hadden gezegd van ‘wauw wat een dikke buik, ik hoop voor je dat je snel mag bevallen!’ Dat hoop ik in elk geval ook…
MommyLifeAmsterdam 