Mijn laatste week thuis ben ik erg bezig met nog zoveel mogelijk tijd doorbrengen met de kindjes. Dus waar Lilly-Sofie gisteren eigenlijk weer naar de opvang zou gaan, hield ik haar lekker een dagje thuis. Dat kwam de opvang bijzonder goed uit met zo ongeveer het halve team dat ziek thuis zit, al dan niet door Corona klachten. Rosie-Lynn was wat hangerig door de prikjes van de dag ervoor, storm Corrie was inmiddels voorbij maar maakte plaats voor regen en kou. Dat werd dus een dagje bankhangen met zijn drietjes! Waar ik maandag nog na thuiskomst cupcakes ben gaan bakken met Lilly-Sofie, kwamen we dinsdag verder tot niets noemenswaardigs. Ik verdeelde mijn aandacht zo goed en zo kwaad als het ging tussen de twee meiden en probeerde tussendoor nog de wasmachine te laten draaien. De competitie bankhangen mislukte overigens volledig: het was een vergeefse poging om de peuter een middagslaap te laten doen (ze kreeg er eerder energie van, dan dat ze in slaap viel leek wel). In plaats daarvan kende het een traumatisch einde met een baby die vanaf mijn schoot op de grond viel omdat mijn ogen even waren dichtgevallen… 🙈🙈🙈 Every mom’s worst nightmare, gelukkig liep het met een sisser af. Vandaag (woensdag) konden we godzijdank naar buiten, het zonnetje liet zich zelfs zien. Dus togen we met het hele gezinnetje eerst naar de dansles (vaste prik op de woensdagen voor Lilly-Sofie en vriendlief) en daarna naar de babycursus. Rosie-Lynn mocht lekker in de draagzak bij mama de hele dag op stap, Lilly-Sofie zat op haar troon in de bakfiets. Quality time ten top met het hele gezinnetje dus, lekker samen op stap. Eerst naar de dansles, dan de speeltuintjes opzoeken, even samen lunchen en daarna begon de babycursus. Je denkt misschien, wat nou babycursus. Het heet ‘Bewegen met je baby’ en heeft een mengelmoes van haptonomische oefeningen, liedjes ‘chanten’ en wat aandacht voor moeder en kind en de ontwikkeling van de baby. Toen Lilly-Sofie baby was heb ik hem ook gedaan, ik zie het echt als quality time met je baby en echt even aandacht voor elkaar hebben. Thuis word je toch snel geleefd en tijdens die cursus sta je echt even heel bewust stil, maak je op een fijne rustige manier contact met elkaar. Zonder dat het zweverig is overigens. Ondertussen gingen vriendlief en Lilly-Sofie boodschappen doen. Eind van de middag waren we allemaal weer thuis en werd Rosie-Lynn door haar zus onthaald alsof ze elkaar drie dagen niet gezien hadden. Zo mooi om die zusterliefde te zien, Rosie-Lynn gaat dan ook helemaal stralen als ze haar grote zus ziet! Waar ik nog de stille hoop had om eindelijk mijn handen helemaal vrij te hebben om echt het hele huis op te kunnen ruimen want we waren toch allemaal thuis dus vriendlief kon zich even over de meiden ontfermen, barstte het baby’tje vervolgens in dramatisch huilen uit. Het huiluurtje, zoals mijn moeder het noemt, was begonnen. Inmiddels kan dat zo’n drie uur aanhouden dus ik zag de bui alweer hangen voor vanavond.. Het enige grote voordeel is dat ze, na deze enorme huilbui, de rest van de nacht in principe slaapt. Ze komt nog 1-2 keer om te drinken en slaapt dan gelijk weer verder. Dus je zal me nooit horen klagen want die nachtrust is me heilig! De schadevergoeding voor gehoorbeschadiging als gevolg van haar schelle huiltje (mijn moeder noemt haar inmiddels liefkozend ‘viswijfje’ 🙈) ligt over een jaar of 20 op haar deurmat, zo doen we dat gewoon 😈.
MommyLifeAmsterdam 